Wat een voorrecht om van letters woorden te maken. Van woorden verhalen. Verhalen die passen in een uitgekiende strategie. Emotionele, zakelijke en academische verhalen, verkoopbrieven, reportages, analyses, campagneslogans, blogs… Met elk verhaal nodig je jezelf uit in iemands hoofd. Soms verover je een hart. Kan het nog intiemer?

Lettertypes, kleuren, lijnen, infografieken, vormen, illustraties, foto’s… Héérlijk om te grasduinen in de oeverloze mogelijkheden van creatieve design. Mijn doel? Uw verhaal meer kleefkracht geven, meer identiteit. Waardoor uw klanten, medewerkers, stakeholders... u beter zien én horen. Creatieve en strategische design is de X-factor van elke boodschap, van elke campagne. Terwijl u zich concentreert op uw core business, werk ik aan uw corporate design, aan uw imago.

In 1995 stapte ik de professionele wereld binnen van lay-out, kleur en vorm. De kneepjes van het vak leerde ik als designer en tekenaar bij een modebedrijf en een promotionele drukkerij.

Vijf jaar later ruilde ik textiel en relatiegeschenken voor papier en drukinkt van de boekensector: ik ging aan de slag als art director bij Davidsfonds Uitgeverij en Standaard Uitgeverij. Hónderden boeken en concepten dragen mijn stempel. Elk project maakt me trots. Ik heb er de kunst geleerd om de hoogste kwaliteitseisen op vlak van lay-out en design te verzoenen met strakke deadlines.

Met Dirk Remmerie richtte ik Xpair Communication op. Denken en doen is ons motto. Samen met een fantastisch team van doorgewinterde professionals van all walks of life.

peter@xpair.be

Als kind herschreef ik de liefdesbrieven van vriendjes, verjaardagswensen kreeg je van mij niet op een kaart maar in verhaalvorm en wanneer ik op reis vertrek, is mijn reisdagboek het eerste wat in mijn rugzak verdwijnt. Vandaag heb ik van mijn liefde voor taal en storytelling mijn job gemaakt. In iemands hoofd kruipen en daar de leukste verhalen vinden. Die verhalen omzetten in tijdschriftartikels, krantenbijdragen of Facebookposts en blogberichten. Mooiste job, toch?

De lezers vastgrijpen, aan de hand meevoeren naar waar jij het wilt. Naar waar zij het willen. En ze daar met een goed gevoel lossen. Een beetje wijzer, meer overtuigd, sterker. Of het nu een verhaal, boek, slogan of reportage is. 

De ervaring kwam met de jaren als journalist bij Het Nieuwsblad. Daar stond ik waar het gebeurt: met de voeten op de grond en tussen de mensen. Aanvankelijk als correspondent, wat later als regiocoördinator in Leuven. Met de Persprijs Vlaams-Brabant 2005 op zak bepaalde mijn pen haar eigen creatieve richting. Het bracht me als reisjournalist de wereld rond. Maar ook dicht bij huis als exclusieve copywriter van de provincie Vlaams-Brabant. En als reportagemaker bij De Persgroep. Er volgden ook enkele boeken zoals Gevonden, het relaas van een vondelinge, en De renovatie van het Koninklijk Museum voor Midden-Afrika. En een hele reeks wandelgidsen in opdracht van Toerisme Vlaams-Brabant: Demer en Dijle, Pajottenland en Zennevallei, Getevallei, Hagelandse Heuvels.

Momenten vangen die niemand ziet en dat delen met anderen: foto’s spreken een universele taal en hebben de kracht om de wereld te veranderen. Foto’s zijn meer dan de kers op de taart bij geslaagde communicatie: ze vormen er een essentieel onderdeel van, en maken soms het verschil. Wat coole pics zijn? Foto’s met een knipoog. Die de juiste boodschap overbrengen terwijl ze een lach op uw gezicht toveren.

Met foto’s heb ik altijd de wereld willen veranderen. Dankzij foto’s heb ik al een flink deel van die wereld gezien. Tsjechië bijvoorbeeld, waar ik in 2005 in Praag documentaire fotografie studeerde aan het wereldvermaarde Famu – als een van de slechts zes buitenlandse studenten die er elk jaar worden toegelaten. Een jaar later opende mijn eerste solotentoonstelling in Boedapest (Hongarije). Over de eerste Belgische kolonie in Guatemala maakte ik een van de eerste interactieve digitale boeken: Verapaz, dat uitvoerig werd beschreven in De Standaard Weekblad. Twintig amateurfotogragen maakten onder mijn leiding een expositie en fotoboek naar aanleiding van 15 jaar verbroedering tussen de gemeente Bierbeek en Oña (Ecuador).

Dichter bij huis maakte en maak ik foto’s en covers voor tientallen boeken, onder meer voor Goesting in Vlaanderen dat de Vlaamse Cultuurprijs 2009 won en Trappist. De zeven heerlijke bieren dat in 2010 in Parijs bekroond werd met de Gourmandprijs als ‘best beerbook of the world’. Drie jaar was ik stadsfotograaf van Antwerpen en ik werkte samen met Toerisme Vlaanderen, Erfgoed Vlaanderen en tientallen andere commerciële en niet-commerciële klanten.

Als je iemand aanraakt, ontstaat er een unieke connectie. Wat hou ik ervan als mensen hun verhaal vertellen terwijl ik hun gezicht, hun persoonlijkheid een extra touch geef met mijn make-up. Op zo’n momenten ziet de visagiste in mij hetzelfde gebeuren als wat ik zie als frontzangeres van Arsenal: mensen bloeien open.

Schoonheid. Eerlijke schoonheid. Daar draait het om. Make-up is een technische bezigheid, waarbij je rekening moet houden met huidtypes, persoonlijkheid, belichting… Veel meer dan dat, brengt make-up me naar een individu. Een uniek karakter dat ik mee vorm mag geven voor een fotoshoot. Bij veel mensen valt het masker af als in mijn make-up aanbreng.

Make-up mag je best vergelijken met een keuken: het is niet omdat je allerlei potjes hebt, dat je die in elk gerecht moet gebruiken. De meest eenvoudige zaken zorgen voor dat extraatje. Het is een kunst op zich. Lees daarvoor maar eens Het grote praktische make-up boek op na, dat ik schreef met Wendy Huyghe.

Dat ik zelf regelmatig ook op het podium sta, schept vertrouwen bij modellen met wie ik geregeld werk, zoals Lady Linn en Veerle Baetens. Mijn werk zie je regelmatig in Humo, Feeling, Libelle, Flair, Nina, Het Nieuwsblad Magazine…

De gevoelige plaat is mijn gevoelige plek. Foto en film maken mij elke dag blij, omdat ze mij in contact brengen met het leven in al zijn contrasterende facetten: van catwalk tot dogfight in oorlogsgebied.

Het eerste experiment met de camera in een kleine badkamer op mijn twaalfde, duurt nog steeds voort. Nog voor ik de deuren van de Academie Gent goed en wel achter mij dicht trok, begon ik te werken voor De Standaard. In geen tijd verschenen mijn foto’s ook in andere kranten (De Tijd) en magazines (Trends, Knack Weekend…). Persfotografie is meer dan een passie, het is als een microbe die door mijn aderen stroomt en mij het voorrecht geeft een groot deel van de wereld te zien. Geregeld trek ik erop uit voor ngo’s, toeristische magazines en zelfs naar conflictgebieden.

Even fascinerend zijn de opdrachten voor bedrijven als Volvo Construction Equipment - waar zware bulldozers gebouwd worden – of organisaties als het Wit-Gele Kruis – waar ik de hardwerkende dames voor de lens haal. Mode, auto’s, kroketten of wijn… elk onderwerp is een boeiend verhaal dat ik vertel met foto’s of met film.

“Wie schrijft, die blijft” zeggen ze. Dat klopt niet: de schrijvers verdwijnen, maar hun woorden blijven. En vertellen een verhaal. Boeiend vertellen, ‘content maken’ zoals dat nu heet, vraagt creativiteit. Verbeelding. En durf. En o ja: geduld! Om eerst goed te luisteren, dan te bedenken hoe dit verhaal het beste verteld kan worden en het vervolgens te schrijven. Want de juiste tone of voice, de ideale format, de exacte nuances, de correcte context: samen zorgen ze ervoor dat mensen meegaan in je verhaal. Of het nu om een artikel, een boek of online content gaat, elk woord moet kloppen. Zakelijk of emotioneel, van een hashtag tot een longread: elk tekent telt.        

Ik hou van die finesse. En van de uitdagingen die elke tekst weer stelt. Daarom schrijf ik. Telkens voor andere doelgroepen. Ik schreef of schrijf voor - niet noodzakelijk in deze volgorde - De Standaard Magazine, Knack, Beau Monde, Nina, Libelle, Flair, Feeling, Beau Monde, Het Laatste Nieuws en Het Belang van Limburg. In mijn boekenrij als writer, co-writer of ghost-writer staan ondertussen Het Huis. 9 ontmoetingen, 9 verhalen van Eric Goens, uitgegeven bij Van Halewyck, Rentenier je rijk: laat je geld werken voor jou van John Romain bij Standaard Uitgeverij en twee zomerzoektochtboeken voor het Davidsfonds: De Druivenstreek en Haspengouw. 

Doelloos ijsberen, schrijven, schrappen, meer schrappen, toevoegen, opnieuw schrijven, nog eens herwerken, in het holst van de nacht een ingeving krijgen, of toch niet… Schrijven is creëren, toevoegen en schrappen tot iets overblijft waarvan elke letter, elk woord een zinvolle betekenis heeft.

Als student zette ik – lang geleden – mijn eerste stappen in de schrijverij als muziekrecensent. Honderden cd’s en concerten werden van de nodige, vaak giftige, commentaren voorzien. De alternatieve muziekscène leunde toen nauw aan bij skaters en snowboarders. Zo groeide de liefde voor winterse verhalen. Ondertussen ben ik een storyteller met een uitgesproken voorkeur voor outdoorsports, winter, bergen en fietsen.

Publicaties in Knack, Weekend Knack, in specials bij Eos Magazine en Bahamontes, outdoormagazine Far Out, magazines voor Decathlon, jarenlang uithangbord van Mountain Bike Plus Magazine en hoofdredacteur voor Wintersportgids. Momenteel lever ik tekst en beeld voor online mountainbike magazine Vojomag en als bezieler van 100% Snow Magazine. Als marketing- en communicatieconsultant bij Kantar verzorg ik websites, newsletters, social media, communicatieplannen, advertenties en organiseer ik events. Duivel-doet-al staat er in vette letters op mijn kaartje geschreven.